Kiedy zachowanie własnego kapitału stanie się ważniejsze niż jego wzrost, w grę wchodzą inne strategie.
Zachowanie bogactwa superbogatych zwykle pociąga za sobą:
- Szeroka dywersyfikacja kosztem wyższych zwrotów
- Zmniejszona zmienność
- Skoncentrowanie się na aktywach rzeczywistych, takich jak nieruchomości i złoto
- Inwestycje w niepłynne i nienotowane papiery wartościowe i spółki
- Paranoiczne optymalizowanie podatków
W rzeczywistości wątpię, czy na świecie jest bogaty człowiek, który radzi sobie z funkcją śledzenia indeksów, kontem oszczędnościowym i pakietem obligacji rządowych.
Ryzykowni biznesmeni
Po pierwsze, zdefiniujmy rodzaj milionerów, o których mówimy.
Myślę, że bogactwa znacznie wykraczają poza standardową odmianę “Millionaire Next Door”.
Powiedzmy, że ich wartość netto przekracza 10 mln GBP.
Otóż, nie wszyscy ci bardzo bogaci ludzie praktykują zachowanie bogactwa poprzez dywersyfikację.
Na przykład wielu samodzielnych przedsiębiorców zachowuje olbrzymią część firm, które założyli. To sprawia, że ich wartość netto jest bardzo zależna od bieżącej wartości tych firm.
Weźmy Billa Gatesa. Niegdyś najbogatszy człowiek świata dokonał dywersyfikacji w zakresie wszystkiego, od firm biotechnologicznych, przez Berkshire Hathaway Warrena Buffetta po Corbis. Jednak pomimo sprzedaży milionów akcji Microsoftu co kwartał, nadal jest największym pojedynczym akcjonariuszem firmy. Jego 8% udział jest wart 17 miliardów dolarów. Jeśli Microsoft zbankrutuje, Gates spadnie z listy najbogatszych.
Szalenie bogaci, tacy jak Gates, Warren Buffett i Carlos Slim – meksykański potentat, który jest obecnie jednym z najbogatszych ludzi na świecie – mogą sobie pozwolić na zaryzykowanie. Chociaż w ujęciu procentowym majątek związany z ich biznesami jest ogromny, mniejsza część pieniędzy trzymanych na zewnątrz jest nadal wystarczająca, aby zapewnić bardzo dostatni styl życia, niezależnie od tego, co stanie się z ich podstawową firmą.
Tacy przedsiębiorcy wzbogacili się, podejmując ryzyko. Nic dziwnego, że później czują się komfortowo, kontynuując ryzyko.
Ale warto również zauważyć, że wielu bardzo bogatych ludzi po prostu źle doradza się lub ignoruje pieniądze, zwłaszcza ci, którzy dopiero niedawno się wzbogacili.
Wielu znanych sportowców w ciągu zaledwie kilku lat przechodzi ze statusu milionera do bankruta. Zazwyczaj udaje im się to, inwestując pieniądze w przedsięwzięcia biznesowe typu „zrób albo zgiń”, których nie są w stanie ocenić, a także poprzez wyciek pieniędzy do przyjaciół, rodziny i doradców równie szybko na emeryturze, jak wtedy, gdy wciąż zarabiali miliony.
Unikaj ich przykładu, jeśli chcesz pozostać bogaty!
Jak stara dynastia pieniądza pozostaje bogata?
To, co nas naprawdę interesuje, to zamożne klasy wyższe, które pozostają bogate z roku na rok i z pokolenia na pokolenie.
Doskonały wgląd w ich inwestowanie pochodzi z raportów RIT Capital Partners – funduszu inwestycyjnego rodziny Rothschildów.
Notowany na londyńskiej giełdzie, każdy może kupić udziały w funduszu Rothschildów. W rezultacie fundusz ten jest zobowiązany jest do składania sprawozdań ze swojej działalności, jak każda inna firma.
Oto sposób alokacji aktywów RIT Capital Partners od marca 2010 r .:
To właśnie nazywam dywersyfikacją. Same nienotowane inwestycje obejmują wszelkiego rodzaju dziwne rzeczy, od brazylijskiej ziemi uprawnej, przez nowo założonegej norweskiej firmy poszukującej ropy, po 50% udziałów w The Economist.
Innym godnym uwagi aspektem strategii Rothschildów jest dywersyfikacja walut:
Jak widać, z roku na rok fundusz przesuwa swoją ekspozycję na różne waluty. Nie chodzi tu tyle o próbę zarabiania pieniędzy na wahaniach kursów walut, ile o zachowanie bogactwa.
Dywersyfikacja jest wszystkim.
Jak pokazuje fundusz Rothschildów, kluczem do zachowania bogactwa jest masowa dywersyfikacja, aby chronić się przed wszystkimi możliwymi formami niepowodzeń inwestycyjnych:
- Ogromna dywersyfikacja wertykalna – Inwestycje w szerokiej klas aktywów, od nieruchomości, obligacji, private equity i akcji po bardziej egzotyczne, takie jak nienotowane firmy, grunty, dzieła sztuki, antyki i własność intelektualna, np. prawa do publikacji.
- Ogromna dywersyfikacja pozioma – udziały w różnych klasach aktywów są szeroko rozłożone na koszyki akcji, różnych zarządzających funduszami, obligacje różnych krajów, a nawet na różne waluty.
- Dywersyfikacja polityczna i prawna – superbogaci ludzie są o wiele bardziej zainteresowani podatkami, legalnością ich dóbr i ryzykiem politycznym niż ty i ja. W wielu przypadkach mogą mieć dobry powód do większej paranoi. Z tego powodu mają tendencję do trzymania części swoich aktywów za granicą, w tym aktywów nieruchomych, takich jak nieruchomości lub złoto.